رواية ترويض الاسد بقلم شيماء رمضان

مفتوح 
حمزه نفخ پغضب همجي مافيش فايده فيه 
فى غرفه سلطانه عمار قاعد جنبها على السرير وبعد ما حكتله كل حاجه حصلت 
عمار بسخريه يعنى حمزه اتجوز بالسهوله ديه عشان يعمل شهم اتدبس فى جوازه 
سلطانه اتدبس ايه ده لما شافها اهنه الدنيا
مكنتش سيعاه من الفرحه واضح أنه كان عينه عليها متنساش أنها طالبه عنده
عمار هو اللى قالك أكده 
سلطانه هو مش محتاج يقول كل حاجه باينه فى عنيه 
عمار پغضب عاصم الزفت ده مش ناوى يبطل وساخه فى حد يعمل كده فى لحمه
سلطانه الخسه فى دمه منتظر منه ايه لا وكان جاي يقول لحمزه يطلقها 

عمار پغضب ايه البجاحه ديه ده فاچر 
سلطانه يلا ياولدى اطلع نام انت جاي من طريق طويل 
عمار هنام ازاي وابنك نايم فى سريرى وكمان مش عايزنى اخد راحتى ولا افتح النور لا انا هطلع اصحيه واللى يحصل يحصل وطلع عمار فتح النور تانى وصحي حمزه 
عمار حمزه قوم من هنا روح اوضتك لو سمحت 
حمزه بنعاس يا حبيبى الله يهديك ليه القلق ده بس 

عمار انا عايز اخد راحتى فى اوضتي وانت بصراحه مضايقنى جدا 
حمزه بتوعد ماشي بس افتكر انك هاتتزنق 
عمار ضحك ياجدع ده انا بخدمك 
حمزه دخل اوضته لقى نورهان نايمه على الركنه قدام التليفزيون وسايبه التليفزيون مفتوح قفل التليفزيون بهدوء ونام على سريره واخد المخده اللى عليها عطر نورهان فى حضنه ونام ٠٠٠٠
بقلم شيماء عبد الحكم عثمان
رواية ترويض الاسد الفصل الثامن 8 بقلم شيماء عبده
ترويض الاسد 
البارت الثامن 
صباحا استيقظت نورهان قعدت فى مكانها وبتتمطع بتبص حواليها يمين وشمال اتفاجئت بحمزه نايم على السرير استغربت بس مرضيتش تصاحييه دخلت الحمام واخدت حمامها وغيرت هدومها ولبست طرحتها وخرجت بهدوء وقفلت الباب بهدوء ولسه بتلف وراها اتفاجئت بشاب غريب واقف وراها اتخضت جدا وهو حب يربكها ويسخف عليها شويه 
عمار انتى مين وبتعملي
ايه هنا 
نورهان بتوتر وارتباك انا انا انا 
عمار انتى ايه انتى هاتغني ولا ايه بسألك بتعملي ايه فى اوضه اخويه وطالعه على طراطيف صوابعك كده ليه 

نورهان مخضوضه وتقريبا كانت هاتعيط انا انت فاهم غلط عمار لسه مستمر حط ايده فى جيبه وبصلها بغموض ورفع حاجبه وقال طالعه من اوضه اخويه بتتسحبي وتقوليلى فاهم غلط 
نورهان بأرتباك انا هفهم حضرتك حمزه سمع صوتهم قام اتنفض من مكانه وخرج بسرعه عشان يطمن نورهان 
حمزه پغضب لعمار انت بارد ورخم ومش هتبطل حركات العيال بتاعتك ديه نورهان بصت لحمزه وكأنها بتقوله مش فاهمه حاجه 
حمزه بطمأنينه لنورهان عمار اخويه الرخم وبص لعمار وديه نورهان مراتى يارخم 
نورهان اهلا وسهلا بحضرتك 
عمار ايه يا اسد ده ذوقك عالى اووى نورهان اتكسفت حمزه بصله وضيق عينه وبيتوعده وتابع عمار مبروك يا مراة اخويه 
نورهان بخجل الله يبارك فيك 
حمزه لنورهان نورهان تعالى معايه عيزك وخدها ودخل وقفل الباب فى وش عمار 
عمار بص حواليه وبأحراج اتفضل ياحبيبى اذنك معاك هستناك على الفطار متتأخرش بقا 
فى الغرفه مع نورهان وحمزه 
حمزه بأسف انا اسف مقولتلكيش ودخلت نمت على طول مردتش اقلقك
نورهان لا عادى محصلش حاجه انا اللى اسفه ظهورى المفاجئ ده لخبط كل حاجه وعملكم قلق 
حمزه اتمني متزعليش منه هو بيحب يهزر كده على طول 
نورهان بعفويه لا خالص ده باين عليه دمه خفيف اوى 
حمزه بغيره دمه خفيف ده رخم نورهان ضحكت وبعدين بتساءل 
نورهان هو حضرتك مسافرتش ليه 
حمزه عشان الرخم جه بقالي كتير مشفتهوش قولت اقعد معاه 
نورهان ربنا يخليكم لبعض 
حمزه هغير هدومي وننزل مع بعض نورهان تمام 
على السفره مع الجميع حمزه قاعد جنب عمار منتظرين مروان
مروان صبح على الجميع واختص نورهان 
مروان بمكايده للاسد وهزار صباح الخير يا انسه نورهان 
نورهان صباح النور يا ابيه حمزه ابتسم لمروان بتوعد وعض على شفايفه 
عمار بص لحمزه بسخريه وقرب عليه بصوت منخفض 
عمار انسه انسه ايه اومال اسد ازاي ولا هو الصيت ولا الغني 
حمزه ضربه فى رجله ضربه قويه عمار الضربه وجعته تلقائيا قال بصوت عالى ااااه 
حمزه بطل سخافه وهزارك البايخ ده 
شروق بهزار عمار يبطل هزار ده انا لما بشخط فى حمزه الصغير بيسكت عنه
نورهان اومال فين حمزه ياشروق هو مش هيفطر معانا 
شروق فطر من بدرى وراح المدرسه مكنش عايز يروح بيقولي عايز اقعد مع العروسه تقوليش عروسته هو 
نورهان ضحكت ده حبيب قلبي حمزه بيبصلها بحب مروان غمز عمار 
عمار بصوت منخفض ايه يا اسد شكلك وقعت ولا ايه عنييك ڤضحاك يامعلم اتقل شويه مش كده مروان بيضحك بصمت على منظر حمزه 
شروق باستغراب هو فى ايه عمار ماسك ودن حمزه ومروان من كتر الضحك اللى كاتمه هيشرق خد بالك ياحمزه