رواية هتحدي الظروف كاملة بقلم/ فاطمة عيد

روح : هنا ع الرمل
زين : هدومك هتتوسخ كده
روح : هبقي اغسلهم
زين بضحك : اوك
( يقعد زين ويشد ايدها ويقعدها جنبه .. روح وهى بتقعد الفستان يطير ويترفع كله لفوق من شده الهوا .. روح تبرق مره واحده وتشده وتقعد بسرعه .. وهى بتقعد نص رجلها يجى ع رجل زين .. تتخض اكتر وتتوتر .. زين يضحك بتلقائيه ع شكلها )
زين بضحك : اهدى اهدى

روح پڠېظ : متضحكش
زين بضحك اكتر : حاضر هحاول
( عمال يزيد ف الضحك وروح اتضايقت منه جامد لسه بتقوم يشدها مره واحده ويقعدها ع رجله ويحصنها جامد .. روح تشهق من حركته وتحاول تقوم بس يشل حركتها بايده )
روح پټۏټړ : زين ااا من ف ف فضلك ا ااا اوعى عېپ كده
زين بابتسامه : لا انا كده مرتاح
روح : وانا مش مرتاحه
زين : كدابه انتى مرتاحه ومبسوطه كمان
( روح تتصدم من جملته لانها فعلا مبسوطه انها ف حصنه 

وتستغرب نفسها جدا .. تحاول تبين انها مضايقه )
روح بجديه مصطنعه : زين ابعد انا مش بحب كده .. انت كله عندك قله ادب وبس
زين : هو انا اعمل مع اى واحده تقوليلى قله ادب .. اعمل معاكى تقولى قله ادب .. ماهو طبيعى قله ادب مش هنحضر دكتوراه يعنى .. بس قله ادب محلله فاتهدى واسكتى بقي
روح : انت بتقولى اتهدى ؟
زين : افهم من كده ان كلمه اتهدى بس اللى ضايقتك !!
روح : ايوه طبعا متقوليش كده
زين بابتسامه : حاضر يا ستى .. انا اسف وادى راسك ابوسها .. ( يبوش دماغها .. تبتسم روح .. ابتسامتها تشجعه اكتر ) .. وادى خدك ابوشه .. ( يبوش خدها ويبان ع ملامحها الكسوف وزين رقبته فيها عليت وحس انه عاوز اكتر من كده ) .. وادى  كمان .. ( هنا ابتدت lلحړپ بالنسباله باشها بكل الشوق اللى جواه .. روح ابتدت تبادله الشوق دا وهى كمان اشتعلت lلڼlړ جواها .. اعتبر اندماجها